καί

σύνδ.΄ συνδέει λέξεις ἤ προτάσεις μὲ προηγούμενες΄ καί, ἐπίσης.

ΙΙ. ὅταν δύο λέξεις ἤ δύο προτάσεις συνδέονται στενῶς μεταξύ τους ἀπὸ ἀπόψεως περιεχομένου ἐννοιῶν, συνδέονται διὰ τῶν τε καί΄ ἄρκτοι τε καὶ λέοντες (ὡς πλάσματα τοῦ ἴδιου εἴδους)΄ θαυμάζονται ὡς σοφοί τε καὶ εὐτυχεῖς γεγενημένοι.

ΙΙΙ. =ἐπίσης, ὡσαύτως, ἀκόμη΄ ἐν αὐτῂ τῇ χρήσει ὁ καὶ προσθέτει ἔμφαση στὴ λέξη ἤ στὴν πρόταση τὴν ὁποία εἰσάγει΄ ἔπειτά με καὶ λίποι αἰών=ἔπειτα καὶ τὴ ζωή μου ἀκόμη νὰ ἔχανα | 2. μετὰ μτχ. ἤ ἐπιθ., ἄν καί, ὅπου καὶ ἄν΄ Ἕκτορα, καὶ μεμαῶτα, μάχης σχήσεσθαι ὀΐω=τὸν Ἕκτορα, ὅσο καὶ ἄν (μολονότι) εἶναι πολεμοχαρής, ἐλπίζω ὅτι θὰ μπορέσω νὰ τὸν κρατήσω μακριὰ ἀπὸ τὴ μάχη | 3. =ἀκόμη, καὶ μάλιστα, ἐν αὐτῂ τῇ χρήσει ὁ καὶ αὐξάνει ἤ ἐλαττώνει τὴ δύναμη τῶν λέξεων μετὰ τῶν ὁποίων συνάπτεται΄ θεὸς καὶ ἀμείνονας ἵππους δωρήσαιτο=καὶ καλύτερους ἀκόμη, καὶ ἀκόμη καλύτερους | β. μὲ τὴν ἴδια ἔννοια ὁ καὶ τίθεται συχνὰ πρὸ τοῦ οὗτος | γ. καὶ ταῦτα=καὶ μάλιστα, καὶ κυρίως, καὶ ἐπὶ πλέον΄ τί γὰρ δεινότερον δικαστοῦ, καὶ ταῦτα γέροντος;=γιατὶ τὶ πρᾶγμα εἶναι χειρότερο ἀπὸ δικαστή, καὶ μάλιστα γέροντα δικαστή; | δ. ἐλαττώνει ἐνίοτε τὴ δύναμη τὴς λέξης΄ ἱέμενος καὶ καπνὸν ἀποθρώσκοντα νοῆσαι=ἐπιθυμῶ ἔστω καὶ καπνὸ μόνο ἀνερχόμενον νὰ δεῖ΄ οἷς ἡδὺ καὶ λέγειν=μὲ τοὺς ὁποίους εἶναι γλυκὸ καὶ ἁπλῶς τὸ νὰ μιλᾶς μαζί τους.

ΙV. =ὅπως΄ ἐν αὐτῂ τῇ ἔνν. κεῖται μὲ τά: ὅμοιος, ἴσος, ὁ αὐτός΄ γνώμῃσι ἐχρέοντο ὁμοίῃσι καὶ σύ=εἴχα τὶς ἴδιες γνώμες μὲ σένα (ὅπως καὶ σύ).

V. ἐπὶ ἀριθμῶν, περίπου΄ καὶ ἐς ἑβδομήκοντα=περίπου 70.